Πύλες οχυρώσεων Ηρακλείου
Το κυρίως τείχος είχε μήκος τρία χιλιόμετρα και διέθετε τέσσερις πύλες και επτά προμαχώνες που περιβάλλονται από μεγάλη τάφρο που στην εξωτερική της πλευρά διέθετε επιπρομαχώνες οι οποίοι δε σώζονται σήμερα.
Η βενετσιάνικη οχύρωση της πόλης είχε τέσσερις κύριες πύλες οι οποίες βρίσκονται στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα.
Στα βόρεια, στο τέρμα της σημερινής οδού 25ης Αυγούστου, υπήρχε η "Πύλη του Μώλου" που οδηγούσε στο λιμάνι. Στα δυτικά υπήρχε η "Πύλη του Παντοκράτορα", δίπλα στην οποία υπάρχει σήμερα η νέα επιβλητική Χανιώπορτα. Ανατολικά στη θέση που σήμερα βρίσκεται η κεντρική πλατεία της πόλης, η Πλατεία Ελευθερίας, βρίσκονταν η "Πύλη του Αγίου Γεωργίου". Στα νότια βρίσκονταν η "Πύλη του Ιησού".
Εκτός από αυτές τις κεντρικές πύλες υπήρχαν ακόμα τρεις πύλες που διευκόλυναν την επικοινωνία της πόλης με την θάλασσα.
Η μία δυτικά ήταν η "Πύλη του Άγιου Ανδρέα" που πήρε το όνομα της από τον ομώνυμο προμαχώνα που ήταν και το ασθενέστερο σημείο της άμυνας των τειχών και από όπου έγινε η είσοδος των Τούρκων στην πόλη το 1669.
Η δεύτερη στα ανατολικά ονομαζόταν "Πύλη της Αμμουδιάς" γιατί οδηγούσε στην παραλία που βρίσκονταν ανατολικά της πόλης. Η τρίτη στα βόρεια είναι η "Πύλη του Δερματά", δυτικότερα από το Ιστορικό Μουσείο.
Τάφος Καζατζάκη
Ο τάφος του σπουδαίου αυτού κρητικού λογοτέχνη βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του Ηρακλείου, πάνω στα ενετικά τείχη στον προμαχώνα Μαρτινένγκο, με θέα όλη την πόλη του Ηρακλείου. Ο τάφος βρίσκεται στο συγκεκριμένο σημείο έπειτα από επιθυμία του ίδιου, καθώς η Εκκλησία τον είχε αφορίσει μετά τη συγγραφή του τελευταίου έργου του, που θεωρήθηκε αντιχριστιανικό. - Copyright © wondergreece.gr
Ο ναός του Αγίου Τίτου είναι ορθόδοξη εκκλησία στο Ηράκλειο, Κρήτη, αφιερωμένη στον Άγιο Τίτο. Ο σημερινός ναός κατασκευάστηκε το 1869 ως Γενί Τζαμί και το 1925 αποδόθηκε στη χριστιανική λατρεία. Ο ναός ανακηρύχθηκε το 2013 καθεδρικός ναός της αρχιεπισκοπής Κρήτης. Το κτίριο είναι εκλεκτικού ρυθμού τετρακιόνιος ναός με τρούλο. Στην εξωτερική πλευρά του ναού κυριαρχούν τα κατακόρυφα στοιχεία, ενώ στην κορυφή του υπάρχει λιθόγλυπτη επίστεψη.
Η Λότζια
Η Λότζια ήταν κατά την ενετοκρατία ο επίσημος χώρος συγκέντρωσης ευγενών και αρχόντων που συζητούσαν για διάφορα θέματα οικονομικά, εμπορικά, πολιτικά που απασχολούσαν την πόλη, ή περνούσαν τον ελεύθερο χρόνο τους, κάτι σαν συνδυασμός ενός σημερινού επιμελητηρίου και λέσχης. Αποτελεί απαραίτητο δημόσιο οικοδόμημα σε κάθε ενετική πόλη, που δεν λείπει ούτε από τις αποικίες της εποχής. Για την Candia, τωρινό Ηράκλειο, θεωρείται ένα από τα κομψότερα αρχιτεκτονικά μνημεία της ενετικής περιόδου, δείγμα του παλλαδιανού ρυθμού.
Η κατασκευή που σώζεται σήμερα είναι η τέταρτη κατά σειρά, οι άλλες που έγιναν κατά καιρούς εγκαταλείφθηκαν λόγω της θέσης τους ή καταστράφηκαν με την πάροδο του χρόνου. Η τελευταία κτίστηκε περίπου το 1628 από τον γενικό προβλεπτή Φραγκίσκο Μοροζίνη, γνωστό και από την ομώνυμη κρήνη στο κέντρο της πόλης. Βρίσκεται δίπλα στην οπλαποθήκη (Armeria) και πρόκειται για ορθογώνιου σχήματος διώροφο κτίσμα με κίονες δωρικού ρυθμού στο ισόγειο και κίονες ιωνικού ρυθμού στον α' όροφο. Στις γωνίες υπήρχαν τετράγωνες παραστάδες. Το μεταξύ των κιόνων τμήμα στο ισόγειο είχε χαμηλό θωράκιο, ενώ το μεσαίο ήταν ανοικτό και αποτελούσε την κυρία είσοδο που ήταν επί της σημερινής οδού 25ης Αυγούστου που τότε ήταν γνωστή με το όνομα Ruga Maistra.
Στο επάνω μέρος του ισογείου υπήρχε διάζωμα που αποτελούνταν από τρίγλυφα και μετώπες στις οποίες εικονίζονταν ανάγλυφα διάφορες παραστάσεις όπως ο λέοντας του Αγ. Μάρκου, τρόπαια, πανοπλίες και άλλα. Το αντίστοιχο διάζωμα του ορόφου, που δεν έγινε, στήριζε κορωνίδα δρύφακτο με αγάλματα.
Ο Καθεδρικός Ναός του Αγίου Μηνά είναι Ορθόδοξος Καθεδρικός Ναός, ο οποίος βρίσκεται στο Ηράκλειο και είναι η έδρα του Αρχιεπίσκοπου Κρήτης. Ξεκίνησε να χτίζεται στις 25 Μαρτίου 1862 και η κατασκευή του διακόπηκε κατά την Κρητική Επανάσταση του 1866. Ολοκληρώθηκε στις αρχές του 1895. Τα εγκαίνια του ναού έγιναν στις 16 Απριλίου 1895 από το Μητροπολίτη Κρήτης Τιμόθεο Α΄. Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Μηνά, πολιούχο της πόλης του Ηρακλείου.
Κρήνη Μπέμπο
Δίπλα απ’ το σεμπίλ σώζεται σε καλή κατάσταση η μνημειώδης κρήνη Μπέμπο. Το όνομά της πήρε από τον ενετό Γενικό Προβλεπτή Κρήτης Gian Matteo Bembo, ο οποίος την έχτισε το 1552-1554. Τότε ήταν η πρώτη φορά που οι Ηρακλειώτες είδαν τρεχούμενο νερό στην πόλη, γεγονός που σηματοδοτεί την αξία της κρήνης. Αποτελείται από έναν κρουνό και μία μικρή ορθογώνια δεξαμενή. Πάνω από τον κρουνό έχει τοποθετηθεί ένα ακέφαλο άγαλμα Ρωμαίου αξιωματούχου από την περιοχή της Ιεράπετρας, στη Νοτιοανατολική Κρήτη, ενώ το όλο μνημείο κοσμείται με οικόσημα ενετικών οικογενειών.
Η Κρήνη Μοροζίνι βρίσκεται στη πλατεία Λιονταριών (Ελευθερίου Βενιζέλου) απέναντι από τη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, στο κέντρο του Ηρακλείου. Θεωρείται ένα από τα ωραιότερα ενετικά μνημεία του Χάνδακα (Ονομασία του Ηρακλείου Κρήτης κατά τη Βυζαντινή περίοδο) και σώζεται σε πολύ καλή κατάσταση. Ο λόγος κατασκευής δεν ήταν αισθητικός αλλά η παροχή νερού στην πόλη του Ηρακλείου. Το νερό ερχόταν από το βουνό Γιούχτας στις Αρχάνες με ένα υδραγωγείο 15 χιλιομέτρων που έφτανε στο Ηράκλειο.
Κρήνη Δελημάρκου
Οι Οθωμανοί κατά το διάστημα της πολιορκίας του Χάνδακα είχαν κόψει τον αγωγό της κρήνης Μοροζίνι και η πόλη βασανιζόταν από έλλειψη νερού. Τότε ο Γενικός Προβλεπτής Αντόνιο Πριούλι βρήκε φλέβα νερού μέσα στην τάφρο, έξω από τον προμαχώνα Βηθλεέμ στη νότια πλευρά του χερσαίου τμήματος των ενετικών τειχών, το οποίο διοχέτευσε απέναντι από τη θαλάσσια πύλη Δερματά. Βρίσκεται σχεδόν ενσωματωμένο στον τοίχο παλιού κτίσματος το οποίο έχει υποστεί σοβαρές ζημιές με συνέπεια να τίθεται σε κίνδυνο το μνημείο.
